Toeter toeter op de scooter

Ok An, hou je goed vast, hou je heel fucking goed vast..." zeg ik tegen mezelf en met beide handen hou ik me vast aan de handgrepen achter me. Ik zit achterop de scooter bij Aarti en we rijden met zo'n 15 a 20km per uur door de overvolle straten van Pune. Het is flink afgekoeld en het is zo'n 27 graden. De wind waait verkoelend door mijn haren en ik knijp met mijn ogen tegen het stof wat steeds opwaait. Nu begrijp ik waarom iedereen met sjaals om hun gezicht rijdt. Mijn handen doen pijn van het harde knijpen en ik merk dat ik het best spannend vind. Zonder helm, zonder beschermende kleding. Ik zie mn moeder (de verpleegkundige van de familie) al afkeurend haar hoofd schudden en opsommen wat er met me kan gebeuren als ik val haha.
We worden ingehaald door vele scooters, auto's en tuktuks, maar Aarti weet heel goed wat ze doet. Ze remt op de juiste momenten en laat voortdurend door middel van toeteren merken dat we in de dode hoek zitten van elke auto die we passeren.
Deze meid heeft scooter skills waar wij in Nederland nog van kunnen leren haha.

Als we op een rustiger stuk komen kan ik mij wat ontspannen. Ik heb veel stof in mijn ogen, en met een vlotte beweging laat ik 1 handgreep los en pak ik mijn zonnebril uit m'n handtas. Het liefst zou ik deze chaotische maar geniale scooterrit willen filmen, maar ik besluit me te gedragen. ;)

We gaan een hapje eten bij een restaurant in een mooi gedeelte van Pune. Ik ben blij dat ik even kan ontspannen, want ik heb een vermoeiende dag gehad op kantoor. De hele dag conference calls gehad met onze topdesk consultant in NL, en samen onze Indiase collega's uitgebreid getraind voor topdesk. We zijn er nog lang niet, maar ik heb er alle vertrouwen in dat we zo goed als klaar zullen zijn wanneer ik weer naar NL ga.

Het etentje is super gezellig, verschillende mensen sluiten aan en we hebben de grootste lol. Wat is dit toch een onwijs leuke groep mensen. Zo gastvrij en gezellig. Ik voel me helemaal op mijn plek en again, geniet met volle teugen.