Time to say goodbye

Het is 11 uur smorgens. Ik lig bij het zwembad van het luxe Grand Hyatt hotel in Mumbai. Vanochtend 3 uur lang in de taxi gezeten vanuit Pune. Wat grappig om Pune zo smorgens vroeg te zien ontwaken. Het publiek op straat was meteen heel anders. Kranten verkopers zaten tussen stapels kranten op de grond en ik zie hardlopers op straat.
Vannacht om 2.40 uur vlieg ik, en ik heb nog de hele dag om hier aan het zwembad te ontspannen.
Het is rustig en in de verte klinkt er muziek uit de poolbar. Om het zwembad heen zitten een stuk of 5 grote kraaien. Ze drinken uit het zwembad en maken een hoop herrie. Ik duik in het zwembad, en dat was helaas niet zo verkoelend als ik hoopte. Ik denk dat het water ongeveer 35 graden is. Ik laat me niet kennen en zwem wat rondjes. Wat is dit toch een mooi avontuur geweest denk ik bij mezelf. Ik verzink in gedachten en laat de afgelopen 2 weken door mijn hoofd gaan.

Afgelopen donderdag ochtend ben ik wezen ontbijten bij Suyog en Avani. Suyog is de "manager" van Rapid Circle India en we kunnen het heel goed vinden met elkaar. We zijn er achter gekomen dat we dezelfde dingen lekker vinden om te eten, en dit heeft mij goed geholpen de afgelopen 2 weken om de juiste dingen te proeven. Als hij iets niet lekker vond dan at ik het ook niet. Super handig.
Er was een heerlijk ontbijt voorbereidt en uiteraard hebben we weer onwijs gelachen over alle anekdotes van afgelopen weken. Na het ontbijt bezochten we de familie van mijn collega Rahul, die een verdieping hoger verblijven. Rahul zijn zus heeft een maand geleden een kindje gekregen en die wilde ik natuurlijk even bewonderen. Het is een prachtig klein ventje met oorbelletjes, bindi, en houtskool onder zijn oogjes. Al deze uiterlijke versieringen zijn er om hem te beschermen tegen het kwaad en dit vind ik een hele mooie gedachte. We dronken heerlijke Indiase thee en we gingen uitgebreid op de foto. Daarna door naar kantoor, want er moest natuurlijk ook nog gewerkt worden. Ik kon mijn draai niet vinden die dag. Het ontbijt en de lunch vielen me zwaar en ik was moe. Misschien begon de heimwee nu toch wel op te komen. Ik besloot op tijd naar mijn guesthouse te gaan. De laatste loodjes wegen het zwaarst zeggen ze altijd, en alhoewel ik het onwijs naar mijn zin heb hier, mis ik iedereen toch wel erg.

Vrijdag was nog zo'n gekke dag op kantoor. De topdesk werkzaamheden waren afgerond en ik besloot om nog wat quality time te hebben met de collega's. We hebben uitgebreid getafeltennist, en weer onwijs gelachen met elkaar. Ik heb de jongens deze 2 weken allerlei Nederlandse woorden geleerd, en uiteraard ook wat lelijke woorden. Wat hadden we een lol. En weer werd ik erop gewezen hoe rood mijn wangen kunnen worden van het lachen en de zon.
Aan het eind van de werkdag werd ik verrast met allemaal kadootjes en een kleine speech. Ontzettend leuk en lief. Savonds zijn we met een groep nog uit eten geweest en hebben de cocktails goed gesmaakt. Weer tientallen foto's gemaakt. Het afscheid was vreemd, ik merkte dat iedereen het lastig en jammer vond, en ben na mijn vertrek nog overstelpt met appjes. Ontzettend leuk en wat zal ik iedereen missen.

En nu lig ik hier aan het zwembad. Nu zit het er weer bijna op. Wat was het leuk, grappig, spannend, bijzonder, ontroerend, rustgevend en verrassend. Ik zou nog veel meer willen schrijven maar ik ga alles laten bezinken nu :)
Maar ik kom terug. Ik kom zeker terug.