Paragliden, mushrooms, bier en bbq.
Blijf op de hoogte en volg Anna
05 Mei 2018 | India, Bhamburda
"Anna!, Anna, pull your hands back and run!" Ik doe wat de instructeur zegt en ren 10 meter vooruit. De kite opent zich volledig en ik heb moeite om hem recht te houden. We zijn in de bergen van Kamshet en ik gok dat het zo'n 38 graden is. Vandaag doen we grondoefeningen. Het zweet guts uit al mijn poriën maar ik ga stug door. Aan het eind van de berg trek ik aan de remmen en klapt mijn kite in elkaar en deze valt op de grond. Een grote stofwolk komt omhoog. We hebben vanochtend een theorie les gehad waarbij we alles leerde op het gebied van veiligheid en het controleren van je materiaal. Alle spullen die ze hier gebruiken zijn allemaal gecertificeerd en worden zeer regelmatig gecontroleerd. Fly Nirvana bestaat dit jaar 20 jaar, dus ze weten wat ze doen. Dit geeft mij een veilig gevoel.
Op de heuvel leer ik een techniek om mijn kite bij elkaar te grijpen. Elke keer als je kite op de grond valt moet je deze weer bij elkaar pakken want anders krijg je het nooit meegedragen. Ik grijp alle touwen bij elkaar, rol ze op, en pak de kite op. De vorm die de kite dan heeft is die van een paddestoel, dus hier gebruiken ze de term Mushroom. "Mushroom your kite, Anna" hoor ik de hele dag door, en ik loop de heuvel weer op in de brandende hitte.
Ondertussen maakt iemand non stop foto's van onze groep. Hij maakt foto's voor de nieuwe brochure en website. Hij blijkt door de eigenaresse gevraagd te zijn extra veel foto's te maken van mij. En westerse vrouw zou veel andere westerse leerlingen trekken. In ruil voor mijn hulp krijg ik gratis alle gemaakte foto's opgestuurd, en een mooi T-shirt van Fly Nirvana. Altijd leuk.
Na een uurtje mag ik door voor de grotere kite! Ze vinden dat ik het erg snel onder de knie heb, en ben de eerste van onze groep die door mag. Deze kite is een meter of 6 lang, en bij het rennen en openklappen merk ik de immense kracht die deze kite heeft. Ik krijg een walkie talkie van mijn instructeur en terwijl ik oefen krijg ik instructies van mijn instructeur die 20 meter verder op, op mij aan het wachten is. Op een paar mayor fails na, gaat ook dit heel goed. Er staat een rustige wind en dat zorgt ervoor dat de kite geen onverwachte dingen doet.
Ook nu mag ik door naar de volgende stap. De Bunny Hops! We gaan naar een ander gedeelte in het dal, en hier zijn verschillende hoogtes op het platte landschap. Er is een lang recht stuk, met een kleine heuvel naar beneden van zo'n 6 meter hoog. Deze lokatie helpt je om eerst te rennen, je kite volledig recht en in controle te krijgen, en dan aan het eind om eraf te "springen" Hierbij komt veel techniek kijken, en dit is behoorlijk intensief en zwaar. Ik heb blauwe plekken op de binnenkant van mijn bovenarmen waar de touwen mijn huid raken. Maar ook dit hoort erbij en eh, wie lol wilt hebben moet pijn lijden ofzo? Haha
Na nog een paar flink mislukte bunny hops gaat de zon onder. We krijgen les over het zorgvuldig inpakken van de kite en al het materiaal en vertrekken dan met de hele groep terug naar de guesthouse.
Het is een leuke groep mensen; een jong stel, een familie met 3 tieners en een blije labrador, een Italiaanse 60plusser die al 15 jaar hier regelmatig komt paragliden in de weekenden wanneer hij niet aan het werk is, en een aantal losse backpackers. Op mijn kamer in de guesthouse neem ik een lange helaas, warme douche. In deze hitte is er gewoon geen koud water voor handen ;) Beetje naïef van mij om dat te denken haha. Na opgefrist te zijn hebben we een barbecue op het dak, met overal kerstlampjes en muziek. Ik heb leuke gesprekken met iedereen, en ookal ben ik hier helemaal in mijn eentje voel ik me alsnog welkom en op mijn gemak. Als je iemand een paar uur spreekt of meemaakt dan voelt het al snel vertrouwd aan. Ik ben sowieso iemand die iedereen in het begin de voordeel van de twijfel geeft, en dit helpt zeker mee in het leggen van contacten.
Na een paar biertjes vind ik het genoeg geweest en ga lekker terug naar mn eigen kamertje. Zo fijn, ik doe lekker wat ik wil, en niemand die daar iets over te zeggen heeft ;)
Morgenochtend weer theorie, daarna vrij en rond 15.30 weer richting de bergen. Ik schrijf een blog en val al snel in slaap.
Op de heuvel leer ik een techniek om mijn kite bij elkaar te grijpen. Elke keer als je kite op de grond valt moet je deze weer bij elkaar pakken want anders krijg je het nooit meegedragen. Ik grijp alle touwen bij elkaar, rol ze op, en pak de kite op. De vorm die de kite dan heeft is die van een paddestoel, dus hier gebruiken ze de term Mushroom. "Mushroom your kite, Anna" hoor ik de hele dag door, en ik loop de heuvel weer op in de brandende hitte.
Ondertussen maakt iemand non stop foto's van onze groep. Hij maakt foto's voor de nieuwe brochure en website. Hij blijkt door de eigenaresse gevraagd te zijn extra veel foto's te maken van mij. En westerse vrouw zou veel andere westerse leerlingen trekken. In ruil voor mijn hulp krijg ik gratis alle gemaakte foto's opgestuurd, en een mooi T-shirt van Fly Nirvana. Altijd leuk.
Na een uurtje mag ik door voor de grotere kite! Ze vinden dat ik het erg snel onder de knie heb, en ben de eerste van onze groep die door mag. Deze kite is een meter of 6 lang, en bij het rennen en openklappen merk ik de immense kracht die deze kite heeft. Ik krijg een walkie talkie van mijn instructeur en terwijl ik oefen krijg ik instructies van mijn instructeur die 20 meter verder op, op mij aan het wachten is. Op een paar mayor fails na, gaat ook dit heel goed. Er staat een rustige wind en dat zorgt ervoor dat de kite geen onverwachte dingen doet.
Ook nu mag ik door naar de volgende stap. De Bunny Hops! We gaan naar een ander gedeelte in het dal, en hier zijn verschillende hoogtes op het platte landschap. Er is een lang recht stuk, met een kleine heuvel naar beneden van zo'n 6 meter hoog. Deze lokatie helpt je om eerst te rennen, je kite volledig recht en in controle te krijgen, en dan aan het eind om eraf te "springen" Hierbij komt veel techniek kijken, en dit is behoorlijk intensief en zwaar. Ik heb blauwe plekken op de binnenkant van mijn bovenarmen waar de touwen mijn huid raken. Maar ook dit hoort erbij en eh, wie lol wilt hebben moet pijn lijden ofzo? Haha
Na nog een paar flink mislukte bunny hops gaat de zon onder. We krijgen les over het zorgvuldig inpakken van de kite en al het materiaal en vertrekken dan met de hele groep terug naar de guesthouse.
Het is een leuke groep mensen; een jong stel, een familie met 3 tieners en een blije labrador, een Italiaanse 60plusser die al 15 jaar hier regelmatig komt paragliden in de weekenden wanneer hij niet aan het werk is, en een aantal losse backpackers. Op mijn kamer in de guesthouse neem ik een lange helaas, warme douche. In deze hitte is er gewoon geen koud water voor handen ;) Beetje naïef van mij om dat te denken haha. Na opgefrist te zijn hebben we een barbecue op het dak, met overal kerstlampjes en muziek. Ik heb leuke gesprekken met iedereen, en ookal ben ik hier helemaal in mijn eentje voel ik me alsnog welkom en op mijn gemak. Als je iemand een paar uur spreekt of meemaakt dan voelt het al snel vertrouwd aan. Ik ben sowieso iemand die iedereen in het begin de voordeel van de twijfel geeft, en dit helpt zeker mee in het leggen van contacten.
Na een paar biertjes vind ik het genoeg geweest en ga lekker terug naar mn eigen kamertje. Zo fijn, ik doe lekker wat ik wil, en niemand die daar iets over te zeggen heeft ;)
Morgenochtend weer theorie, daarna vrij en rond 15.30 weer richting de bergen. Ik schrijf een blog en val al snel in slaap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
